Amunicja

W rozumieniu ustawy o broni i amunicji z dnia 21 maja 1999 roku istotnymi częściami amunicji są:

 

  • pociski wypełnione materiałami wybuchowymi, chemicznymi środkami obezwładniającymi lub zapalającymi albo innymi substancjami, których działanie zagraża życiu lub zdrowiu,
  • spłonki inicjujące spalanie materiału miotającego,
  • materiał miotający w postaci prochu strzelniczego.

AMUNICJA BUDOWA

Amunicja do broni krótkiej.

Budowa:

 

  • pocisk - w momencie strzału po oddzieleniu od łuski jest wyrzucany z lufy.
  • ładunek miotający /proch/ - spalając się wydziela dużą ilość gazów, co powoduje gwałtowny wzrost ciśnienia i wypchnięcie pocisku z przewodu lufy.
  • łuska - zwykle wykonana z mosiądzu lub stali
  • kowadełko - jest występem w środku wgłębienia w denku łuski lub osobną kształtką z blachy.
  • ładunek inicjujący – jest umieszczony w zagłębieniu znajdującym się w środku zewnętrznej strony denka łuski, na kowadełku. Płomień powstający w momencie wybuchu przedostaje się przez jeden lub dwa kanaliki ogniowe do wnętrza łuski, gdzie powoduje zapłon ładunku miotającego.
  • miseczka spłonki – wykonana z cienkiej blachy, zamyka wgłębienie w denku łuski, gdzie znajduje się ładunek inicjujący. Iglica uderzając w ścianę miseczki, powoduje zgniecenie ładunku i jego wybuch. Zespół: kowadełko, miseczka spłonki i ładunek inicjujący określa się mianem spłonki.

Amunicja do broni gładkolufowej.

Budowa:

 

  • łuska - wykonana z tworzywa sztucznego, w tylnej części z metalowym okuciem, na którym uformowana jest wystająca kryza.
  • ładunek miotający – proch; ziarna są większe niż w nabojach do broni krótkiej /ma mniejszą prędkość spalania ze względu na długość lufy/.
  • przybitka - za jej pośrednictwem gazy prochowe nadają prędkość pociskowi.
  • pocisk /jeden lub kilka/ - wyrzucony z lufy przez przybitkę popychaną gazami.
  • wieczko - zamyka łuskę od przodu, dzięki czemu pociski utrzymywane są wewnątrz niej.
  • spłonka - w formie grzybka lub walca z cienkiej blachy mosiężnej, wewnątrz którego znajduje się ładunek inicjujący.
PRAWO UŻYCIA BRONI
 
Na podstawie treści art. 36 ust.1 pkt. 5 ustawy o ochronie osób i mienia w związku z §1 ust. 1 wskazanego wyżej rozporządzenia pracownik posiadający licencję pracownika ochrony fizycznej przy wykonywaniu zadań ochrony osób i mienia w granicach chronionych obiektów i obszarów ma prawo do użycia broni palnej w następujących przypadkach: § w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie lub zdrowie pracownika ochrony albo innej osoby, § przeciwko osobie, która nie zastosowała się do wezwania natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu pracownika ochrony albo innej osoby, § przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną pracownikowi ochrony, § w celu odparcia gwałtownego bezpośredniego i bezprawnego zamachu na ochraniane osoby, wartości pieniężne oraz inne przedmioty wartościowe lub niebezpieczne.
Przycisk Facebook "Lubię to"
 
 
Dzisiaj stronę odwiedziło już 3 odwiedzający (6 wejścia) tutaj!
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja